Z kąd dowiedzieliście się o Eragonie??

uzurpator · Gość

pewnie ty masz 10 :=()

Shur'tugals · Wysłany: Pią Sty 06, 2006 3:36 pm Temat postu:

Mi powiedzial kuzyn Very Happy

A ja go posluchalem i prosze . Najlepsza ksiazka na swiecie

Prawie tak Samo jak Murthag Dal Sie Omamic Ga hehe spoko nick Puszcza

EXSaphir · Wysłany: Sob Kwi 15, 2006 9:05 am Temat postu:

Z Eragonem to była ciekawa przygoda. Kiedyś poszedłem do koleżanki by pooglądać telewizję, pogadać itp. Ona poleciła mi Eragona. Wychwalała go nad niebiosa, a ja nadal nie byłem przekonany. Dzień potem znalazłem się w księgarni - przypadkiem, bo szukałem obojętnie jakiej książki do czytania. podchodze do działu z literaturą młodzieżową, a tam.....póła zawalona książkami "Eragon".
Więc chwyciłem jedną, poprzewracałem strony, przeczytałem opis na końcu książki i już wiedziałem, że to to!!! Więc kupiłem książkę i w domu spędziłem długie godziny ślęcząc nad Eragonem.
A "Najstarszy"? Jakoś tak też się natrafiło na drugą część Ya winkles

Gelfrad von Stercza · Wysłany: Pią Kwi 21, 2006 6:22 pm Temat postu:

Ja , pożyczyłem ten szajs , od kumpla i... jestem srodze zawiedziony. Jakby mi się chciało to sam bym lepsze napisał (i piszę, a mam jeno 13 lat. ponoć moje prace są quite good - wg. ludzi znających się na tym, tj. polonistów). Infantylne toto, ot bajeczka dla małych dzieci. Strrraszny, przesiąknięty złem Cień, dobry smok, dobre dziecko przeznaczenia i elfiki ze skrzydełkami (no prawie). Jak u Tolkiena, Dobro-Zło, Biel-Czerń.
Paolini całą treść książki zapełnia opisami świeżo zroszonej trawy i letniego wietrzyku znad gór. U niego nie ma tak, że ktoś jest raz dobry raz zły - każdy jest albo święty albo najgorszy na świecie. Gość od którego Eragona pozyczyłem czytał też Najstarszego, ale nie skończył - bo tak nudne. Nic się nie dzieje, z nikim nie walczy, nikt nie ginie w płomieniach lub z rozprutym brzuchem niach niach niach! Uważam że książki tego typka są nudne, beznadziejne i infantylne. Chłopak nie ma chyba pojęcia o porządnej (no, jak dla mnie ) fantastyce, brudnej, pełnej bólu i nienawiści, gdzie każdy może ci wepchnąć zapluty i zardzewiały sztylet w zgniłe trzewia .
Nie polecam Eragona nikomu, chyba że lubi czytać Harrego potera. Omijać szerokim łukiem!
A Najstarszego nie skonczylem bo jest ona jeszcze gorsza nic 1 czesc !!. Jest ona przesiąknięta dobrem, miłością, sprawiedliwością itp. żadnych złych rzeczy ! Wszystko jest piękne, cudowne, najlepsze ,najpiękniejsze, a główny bohater nie je królików, bo wnikając w ich umysły dowiedział się jak bardzo walczą o przetrwanie! ŻAŁOSNE! A najbardziej irytują mnie piękne, cudowne, szlachetne elfy, których mam po dziurki w nosie! Ich ostrza nigdy się nie tępią, maja najlepszych kowali, to oni wykuwali pradawne miecze którymi bohaterzy zabijali zło, ich magia jest najpotężniejsza itp...... No i jeszcze SMOKI których kultura wyprzedza wszystkie inne, których siła przewyższa wszystko co żywe, których łzy leczą rany ,i zmieniają piasek w diament itp. żałuje że przeczytałem!

Maeve · Wysłany: Śro Kwi 26, 2006 8:46 pm Temat postu:

Z jednej skrajności w drugą -.-

Różnica pomiędzy biało-czarnym ujęciem dobra i zła u Paoliniego oraz Tolkiena polega na tym, że Paolini tak zrobił, bo myślał, że będzie dobrze, natomiast Tolkien zrobił to z zamysłem, ujmując jako metaforę (z resztą tolkienowskie elfy nie są znowu bez skazy, jak to jest w "Dziedzictwie").

Elfy paolińskie, które są kompletnie pozbawione wad i inne tego typu rzeczy, które możemy u Paoliniego znaleźć... nie można tego ująć inaczej... sucks. Of course. I z tym się zgadzam.
Ale...

perseusz · Wysłany: Śro Kwi 26, 2006 11:51 pm Temat postu:

Najlepiej, żęby wogóle nie było fantastyki, bo nikomu widać nie możma dogodzić Very Happy

Maeve · Wysłany: Czw Kwi 27, 2006 11:30 am Temat postu:

Nie uogólniajmy Very Happy

Nie fantastyki, a może lepiej fantasy - w SF akurat takich problemów nie ma. Jakiś taki dziwny fart pisarski niewiadomego pochodzenia, bo albo książka jest nudna, albo ciekawa... o_0

perseusz · Wysłany: Sob Kwi 29, 2006 11:35 am Temat postu:

Maeve · Wysłany: Sob Kwi 29, 2006 2:31 pm Temat postu:

Większość ludzkości? Nie generalizujmy. Raczej duży procent młodzieży i nawet nie do końca o to chodzi. To, że Eragon się podoba, ma raczej źródło w tym, że większość dzisiejszych nastolatków lubi mieć wszystko podane na tacy i nie lubi się o nic starać. Jeżeli coś wymaga większego wysiłku - czy to fizycznego, czy psychicznego - jest dla nich męczące. "Dziedzictwo", to właśnie takie gotowe papu, przy którym nie trzeba mysleć.

EDIT: A poza tym, czarno - białe postacie są nuuuuudne i potwierdzają fakt, że autor szedł na łatwiznę (prawdopodobnie będąc niedoświadczonym).

Reynevan Bielau · Wysłany: Nie Kwi 30, 2006 10:03 am Temat postu:

Popieram. Społeczeństwo mamy strasznie konsumpcyjne - to że wogóle ktokolwiek coś czyta to już dobrze. Książki Paoliniego można włożyc do szufladki w której leży Harry Potter. Wydaje mi się jednak że jest nieco bardziej wymagającą książką niż tworzone dla dziewcząt licznie serie. Seria wędrujących dżinsów, seria trzynastki, seria "Dziewczyny się (odchudzają, zakochują...)" itp., itd. To już lepiej czytac Eragona, może przynajmniej rozwija wyobraźnię albo ma większy zasób słów niż "spoko", "obciach" i "koleś".
Poza tym nikt ludziom nie uświadamia co jest warte przeczytania. Większośc ludzi jakich znam woli poczytac Forgotten Realms niż LOTRa albo ksiązki Paolo Coehlo niż Mistrza i Malgorzatę. Nie doceniają klasyki, i twierdzą że jest denna, nawet jej nie znając(grzech śmiertelny).

Maeve · Wysłany: Nie Kwi 30, 2006 1:42 pm Temat postu:

Nawet nie wspominaj o Forgotten Realms. To dzieci z podstawówki czasem lepiej piszą. Że ktos to w ogóle wydał, przecież tego się czytać nie da...

Poza tym, to należałoby powiesić osobę, która ustalała listę lektur szkolnych. Przez umieszczenie na niej wielu wartościowych książek (nie mówię tu o utworach "ku pokrzepieniu serc", bo tym, to ja akurat rzygam - przeraźliwie nudne...) większość ludzi od razu je skreśla i nie ma zamiaru nigdy przeczytać (to z kolei wina sposobu omawiania lektur w szkołach).

Jeśli chodzi o Eragona i Pottera, to nie jest do końca tak jak mówisz, a wszystko sprowadza się do interpretacji. Dziedzictwo można odebrać tylko w jeden sposób, jako lekką rozrywkę. Potter natomiast może być interpretowany dwojako. Można go postrzegać tak samo jak Eragona lub spojrzeć na niego przez pryzmat wieku - większość młodych fanów po prostu się z Harrym tudzież innymi postaciami utożsamia, jednak bardziej dojrzały czytelnik może potraktować tę książkę jako bramę do swoich wspomnień z dzieciństwa. Osoby w wieku Harry'ego też mogą myśleć w podobny sposób (nie dokładnie, bo przeca wiek nie pozwala Puszcza

). Ten sposób myślenia czyni ją bardziej wartościową. Oczywiście do książki numero 5 (Bo KP to normalnie... uh... Hrm

Gdyby zostawić sam wątek Riddle'a, byłoby ok, ale nie, musiała Jo dodać kretyńskie miłosne zapychacze uwłaczające poziomowi inteligencji szesnastolatków, do których (podobno) ta książka jest skierowana... dorastanie z czytelnikiem... jasne... Harry staje się coraz większym idiotą od części 4 wzwyż) (no i wypada lepiej pod względem technicznym, mimo że podział na Dobrych i Tych Ze Slytherinu, forma fabularna "na początku roku Harry coś odkrywa, przez całą powieść prowadzi śledztwo tego dotyczące, by w drugim semestrze, tuż przed rozdaniem świadectw, oststecznie to rozwalić" i ciągle powtarzające się walki z Valdkiem wkurzają).

EDIT: Edytowałam moje 2 posty powyżej. Ten edytuję po to, żeby było wiadomo, bo dalej niż jednego posta do góry, to raczej rzadko się patrzy, jak sądzę.

dj dragon · Wysłany: Pią Cze 02, 2006 7:26 pm Temat postu:

ja sie o eragonie... hmm... nie dowiedziałam. po prostu poszliśmy z rodzicami do empiku, spojrzałam na tą (tę?) książke i powiedziałam "ona jest świetna". no i z empiku wyszłam z książką w ręce Mr. Green

Shur'tugals · Wysłany: Pią Cze 02, 2006 7:40 pm Temat postu:

Reynevan Bielau · Wysłany: Pią Cze 02, 2006 9:15 pm Temat postu:

Mistrz i Małgorzata są suuuper... "Jam częścią tej siły, która wiecznie zła pragnąc, wiecznie czyni dobro"... I jak ktoś osądza takie dzieła jako beznadziejne to może znaczyc tylko jedno - nie dorósł do czytania. Umie tylko składac litery.

Oromis · Wysłany: Sob Cze 03, 2006 9:17 am Temat postu:

Co do Eragona i Najstarszego to są to książki niesamowicie banalne, oklepane i przewidywalne (pisałem o tym w wielu tematach). Wiele książek fantasy mogłoby zdobyc podobną popularnośc dzięki dobrej reklamie. Oczywiście musiałaby przy tym byc, podobnie jak Eragon, ŁATWE DO ZROZUMIENIA!!! I to jest sekret popularności Eragona.